W małej miejscowości Głucha Dolna szykuje się niemała zmiana. Lokalne władze chcą skorzystać z projektu rządowego, doprowadzającego internet do odciętych od sieci „białych plam” na mapie kraju. Aby wziąć udział w projekcie trzeba mieć jednak jakiś wkład własny… No właśnie…

Może by tak niefinansowy wkład w formie kulturalnej aktywności obywatelskiej? Czy może być coś prostszego niż wystawienie własnymi środkami, na przykład powiedzmy takiego „Hamleta” Szekspira? Myśląc jak lokalni przedstawiciele Partii Prawdy Prawdziwej: „bo jak nie, my to kto?”

Jak może zabrzmieć „Hamlet” w zderzeniu z małomiasteczkowymi realiami? Czy z banału życia codziennego uda się wskrzesić wzniosłego ducha szekspirowskich dylematów? Jak z tekstem Szekspira poradzą sobie mieszkańcy Głuchej Dolnej? Jak się okaże, tragikomiczne losy bohaterów coraz bardziej przypominać będą historie postaci ze stron szekspirowskiego „Hamleta”.

Szybko zorientujemy się, że to, co zabawne jest groteskowe, a to co odległe, tak bliskie naszym czasom. Wtedy na myśl przychodzi słynne pytanie: „z kogo się śmiejecie”. Odpowiedź jest prosta, choć niewygodna: „z samych siebie się śmiejecie!”. Więc być albo nie być… okazuje się pytaniem, na które w XXI wieku ciągle nie znamy odpowiedzi.

autor zdjęć: Włodzimierz Wawro

autor plakatu: Sebastian Bauman